Vought F-8 Crusader był pierwszym myśliwcem opartym na lotniskowcu zaprojektowanym w latach 50., który osiągnął zdolność lotu naddźwiękowego. Dzięki silnikowi turboodrzutowemu Pratt & Whitney z dopalaczem był w stanie przekroczyć dziesięć maksymalnych prędkości wynoszących 1,8 Macha. Wszedł do służby w późnych latach pięćdziesiątych z eskadrami myśliwskimi Marynarki Wojennej USA i US Marine Coprs w celu wymiany przestarzałego Vought F7U Cutlass. F-8E ma dobrą żywotność operacyjną i był rutynowo używany przez Stany Zjednoczone aż do wojny w Wietnamie. Uzbrojony w cztery działa kal. 20 mm zamontowane po bokach dużego przedniego wlotu powietrza, mógł przenosić zróżnicowany ładunek broni. Zdolność ta zapewniła mu wysoki stopień elastyczności operacyjnej podczas misji wykorzystujących pociski powietrze-powietrze, rakiety i bomby. Ponieważ był uzbrojony w armaty, w przeciwieństwie do bardziej nowoczesnych i zaawansowanych wczesnych wersji załadowanego pociskami F-4 Phantoma II, piloci nazywali Crusader'a Ostatnim ze Strzelców. Samolot był również używany przez eskadrę myśliwców francuskiej marynarki wojennej.
![[{[item.product.name]}]]([{[item.product.photo.url]}] 125w)
